Vervolg "Onze predikante stelt zich voor"

1
kerkbrief

Thuis

Ik ben getrouwd met Martien, die huisarts is in Raamsdonksveer waar wij wonen. We kregen drie adoptiekinderen uit Indonesië en Colombia. Timo, Manuel en Eline. We zijn erg blij met hen. Inmiddels hebben zij alle drie een eigen leven opgebouwd.

Pastorale weg

In 2005 volgde ik de postdoctorale studie Geestelijke Begeleiding aan het Titus Brandsma instituut en Hydepark. Daar ging mijn spoor door. Het spoor van nadenken over de ontwikkeling van het geestelijk leven van mensen: Hoe werkt het? Hoe kan het? Ik leerde leerden mystieke teksten lezen en doorzien, maar ook mijn eigen leven wegen in het licht van Gods liefde. Deze studie tot Geestelijk Begeleider heeft een verdieping gebracht in mijn geloofsleven en werk als predikante. Mensen begeleiden in leven en geloven is het hart van mijn werk.

Ruimte

Ooit klonk een woord dat me raakte: waar de Geest des Heren is, is vrijheid (1 Cor 3:16) Er is niet één beeld waarin God te vangen. Er is ook niet één manier om te geloven en gelovig te leven. In de wereldkerk kunnen we elkaar aanvullen en verrijken. In Prinsenbeek werken we positief samen met de Rooms-Katholieke parochie.
De vrijheid van de Geest klinkt voor mij door in de breedte van de liturgie in onze gemeenschap. Ik voel me thuis in een psalm, ook in de lofprijzing van een Praiseband in een jeugdviering. Daarnaast kan een lied van H.Oosterhuis of uit Taizé en Iona me diep raken.

Vertrouwen

Houd moed, sta op, Hij roept u, (Marcus 10-46-52) klonk in het laatste kloosterweekend, waar we met een groep waren. Een bemoedigend woord tegen de blinde man, die door mensen en zijn levenssituatie aanvankelijk klem gezet wordt. Tot hij in beweging komt en antwoord gaat geven. Iedere morgen lees ik een Bijbelgedeelte volgens de methode Lectio Divina en merk hoe Gods Geest daardoor mijn leven aanraakt, beïnvloedt. Het is de basis van mijn predikantswerk. Ik leef in het vertrouwen dat God met ieder mens optrekt in het leven, dat groei mogelijk is als mens en als gelovige.

Naast de kerk

Sport ontspant me en geeft energie. Ik tennis veel, ski graag en hou van wandelen langs de zee en in open landschap. Ik werk met plezier in onze tuin: het prille groen in de lente, de warme kleuren van de bloemen verrassen me ieder seizoen opnieuw. In het najaar en in de winter praten we graag bij met vrienden en een goed glas wijn.
Lezen is een passie: de krant, literatuur en boeken op het terrein van de spiritualiteit. Het brengt me impulsen voor preken en het houdt me bij de mens en de tijd. Daarnaast interesseer ik me voor filosofie en kunst. Op dit moment volg ik een jaargang Kunst en Theologie.

De toekomst

Op het moment dat ik dit schrijf leven we in dagen van verbijstering om de aanslagen in onze wereld. Het komt dichtbij. Hoe verder…? We leven in een onzekere tijd met veel vragen. Een kerkgemeenschap biedt ruimte ook in onze tijd voor herdenken, bezinning en diepgang. Samen gaat het beter.

De toekomst van de kerk ligt open. We proberen mensen te verbinden en kerk naar buiten te zijn in het dorp. Een plaats van inspiratie te zijn, ook voor jeugd en jonge gezinnen. Misschien wordt ’kerk’ wel helemaal anders? Aan de zoektocht geef ik graag mijn energie in Prinsenbeek. Dat geldt ook voor mijn woonplaats Raamsdonkveer, waar ik de jeugdkerk begeleid.